معنی سلحفات در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

سلحفات. [س ُ ل َ] (ع اِ) باخه. (غیاث) (دهار). کشف ماده. ج، سلاحف. (مهذب الاسماء) (آنندراج).سنگ پشت و لاک پشت و باخه. (ناظم الاطباء):
چون زبانی اندر آتش، چون سلحفات اندر آب
چون نمایم در بیابان چون بهایم در قرن.
منوچهری.
و زهره ٔ سلحفات را که اهل خراسان کشف گویند خاصیتی است در این باب. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی).
در میان آب و آتش کاین سلاحست آن سمند
شیر مردان چون سلحفات و سمندر ساختند.
خاقانی.
|| (اِخ) نام صورت نهم از نوزده صورت شمالی فلکی قدما که عرب آن را نسر واقع نیز گوید و به یونانی نامش لورا (جنگ) است. (مفاتیح العلوم). ابوریحان در التفهیم به این معنی کشف آورده. (التفهیم ص 92).

سنگ‌پشت، لاک‌پشت،

(اسم) سنگ پشت لاکپشت جمع: سلاحف