معنی سلاحی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

سلاحی. [س ِ] (ص نسبی) سلاحدار. (شرفنامه ٔ منیری) (آنندراج). سپاهی. (غیاث). سلاحدار. ساز جنگ برخود برگرفته. سپاهی. (ناظم الاطباء):
بارگهت راست بهنگام بار
مهر سلاحی و فلک پرده دار.
امیرخسرو (از آنندراج).
بود نه چندانکه توان برشمرد
رخت سلاحی به سلح خانه برد.
امیرخسرو (از آنندراج).