معنی سعادت بخش در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

سعادت بخش. [س َ دَ ب َ] (نف مرکب) بخشنده ٔ سعادت. که خوشبختی دهد. سعادت دهنده:
گرچه هر کوکب سعادت بخش
بر گذر دیده ام ز طالع خویش.
خاقانی.
آن سعادت بخش حضرت بخش نارد کرد از آنک
دیو را فردوس مأوی برنتابد بیش از این.
خاقانی.

(صفت) آنچه نیکبختی آورد: }} نظری سعادت بخش از مشتری آسمان جلال. . . بدو متصل یافتم ‎. {{