معنی سراچه ٔ گل در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

سراچه ٔ گل. [س َ چ َ / چ ِ ی ِ گ ُ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) کنایه از عرش باشد که فلک اعظم است. (آنندراج) (برهان). عرش. (رشیدی). || کنایه از دنیا. (برهان) (آنندراج).