معنی سدا در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

سدا. [س َ] (اِ) آوازی را گویند که در کوه و گنبد و حمام و امثال آن پیچد ومعرب آن صداست. (برهان). صدا با سین مهمله در هیچیک از کتب موجوده دیده نشده، همانا از صد و سد که دو پنجاه است قیاس و خطا کرده است. (انجمن آرای ناصری).

سدا. [س ِدْ دا] (ع ص) کلام درست و صحیح. (آنندراج) (منتهی الارب).

انعکاس صدا در کوه