سجده در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

(سَ دَ یا دِ) [ع. سجده] (مص ل.) پیشانی بر زمین نهادن هنگام نماز.

از ارکان نماز که به‌صورت گذاشتن هفت عضو (پیشانی، کف دو دست، سر دو زانو، و شصت هر دوپا) بر روی زمین و خواندن ذکر مخصوص به جا آورده می‌شود،
(اسم مصدر) پیشانی بر زمین گذاشتن برای عبادت یا اظهار فروتنی،
(اسم) سی‌ودومین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۳۰ آیه،

از سوره های سجده دار قرآن

سر بر زمین (مهر) گذاشتن

پیشانی بر زمین نهادن