معنی ستن آوند در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بالا خانه ای که پیش آن مانند ایوان گشاده بود، بالاخانه، صفه بلندی که سقف آن را بر ستونی افراشته باشند. [خوانش: (سُ تُ وَ) (اِمر.) = ستناوند. استوناوند. ستاوند. ستافند: ]

‎ بالا خانه ای که پیش آن مانند ایوان گشاده بود، بالا خانه، صفه بلندی که سقف آن را برستونی افراشته باشند