معنی زین کوهه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

زین کوهه. [هََ / هَِ] (اِ مرکب) زین کوده است که قرپوس و بلندی پیش زین باشد. (برهان). بلندی پیش زین را گویند. (جهانگیری). زین کوده و قاش زین. (ناظم الاطباء). بلندی پیش زین که قرپوس زین خوانند. (فرهنگ رشیدی). قرپوس زین است یعنی بلندی پیش زین... و آن را کوهه ٔ زین نیز گفته اند. (انجمن آرا) (آنندراج):
به ناوردگه رفت و آنگه چو باد
رسید و به زین کوهه سر برنهاد.
اسدی.
درآمد به هنجار ره ره نورد
ز زین کوهه آویخت گرز نبرد.
اسدی.
به کم زانکه مرغی زند سر در آب
ز زین کوهه بربودش اندر شتاب.
اسدی.
سیرم پشتش از ادیم سیاه
مانده زین کوهه رامیان دو راه.
نظامی (هفت پیکر چ وحید ص 73).

(نْ. هِ) (اِمر.) برآمدگی جلو و عقب زین.

برآمدگی جلو و عقب زین اسب، کوهۀ زین، قربوس زین،

(اسم) برآمدگی جلو و عقب زین (اسب) قربوس زین.