معنی زیربا در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

زیربا. (اِ مرکب) طعامی است. (شرفنامه ٔ منیری). نوعی از آش و طعامی است. (آنندراج). نوعی از آش و طعام. (غیاث). شوربا و نوعی از آش و زیره با. (ناظم الاطباء). زیرباج. (دهار). زیره با. زیرباج. آش زیره. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا):
نهاد از برش کاسه ٔ شیربا
چه نیکو بدی گر بدی زیربا.
فردوسی.
گاوان را هریسه ساز و گوسپندان را زیربای مزعفر. (اسرار التوحید).
بره و مرغ و زیربای عراق
گرده ها و کلیچه ها و رقاق.
نظامی.
هنوز این زیربا در دیگ خام است
هنوز اسباب حلوا ناتمام است.
نظامی (خسرو و شیرین چ وحید ص 335).
زیربایی به زعفران و شکر
ناربایی ز زیربا خوشتر.
نظامی (هفت پیکر ایضاً ص 258).
رجوع به ماده ٔ بعد شود.

آشی که در آن زیره ریخته باشند، آش زیره، زیرباج، زیروا،

آش زیره