معنی زنگ خورد در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

زنگ خورد. [زَ خوَرْ / خُرْ] (ن مف مرکب) زنگ خورده. زنگ زده. زنگ بسته:
تا نکنی زنگ خورد آینه ٔ دل که عشق
هست به بازار غیب آینه گردان او.
خاقانی.
دید آن گل سرخ زرد گشته
و آن آینه زنگ خورد گشته.
نظامی.
شد آیینه ٔ جان من زنگ خورد
زدایم بدان زنگ از آیینه گرد.
نظامی.
رجوع به زنگ خورده شود.