معنی زندقة در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

زندقه.[زَ دَ ق َ] (ع اِمص) زندیقی. اسم است تزندق را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یقال: عنده زندقه. (اقرب الموارد). زندقه. بی دینی. بی مذهبی. انکار قیامت. زندیقی. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا): و این مانی شاگرد فاردون بود وپس طریقت زندقه آورد. (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 20).
یک خر نخوانمت که یکی کاروان خری
گرد آخُرت پر از علف کفر و زندقه.
سوزنی (یاداشت مؤلف).
از روی مخرقه همه دعوی دین کنند
وز کوی زندقه بجز اهل فتن نیند.
خاقانی.
رجوع به غزالی نامه ص 225 و حکمت اشراق ص 265 شود.