معنی زشت کرداری در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

زشت کرداری. [زِ ک َ / ک ِ] (حامص مرکب) عمل زشت کردار. بدکرداری:
ز خوبان هرکه را بیش آزمائی
از او جز زشت کرداری نیاید.
خاقانی.
رجوع به زشت کردار، زشت و دیگر ترکیبهای آن شود.