زرین بال در لغت نامه دهخدا

زرین بال. [زَرْ ری] (ص مرکب) که بال زرین دارد. دارنده ٔ بال طلائی.
- مرغ زرین بال فلک، خورشید. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به زرین پر شود.