معنی رکن رابع در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

رکن رابع. [رُ ن ِ ب ِ] (اِخ) در اصطلاح طریقه ٔ شیخیه، نامی است که به نائب خاص امام دهند ومعرفت آنان واجب است. (یادداشت مؤلف).

رُکنِ رابِع، رکن چهارم- در اصطلاح شیخیّه شیعه کامل است، شیخ احمد احسائی اصول دین را بر چهار رکن نهاده: رکن تَوحید- رکن نَبُوَّت- رکن امامت و رکن شیعه کامل و مقصود از شیعه کامل فردی است که در دوران غیبت امام معصوم، رابط بین خلق و امام است