معنی رویت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

رویت. [رَ وی ی َ] (ع اِ) رویه. عبارت از معرفت است بعد از فکر و تدبر زیاد و بالجمله معرفتی را که منشاء آن فکر و تأمل زیاد است رویت گویند. (از فرهنگ علوم عقلی سجادی از اسفار).

اندیشه در امور، فکر، تأمل، با تفکر و تأمل شعری گفتن. مق. بداهت. [خوانش: (رَ یَّ) [ع.رویه] (اِ.)]

فکر کردن و تٲمل نمودن در کارها،
تفکر، تٲمل، بررسی،
[مقابلِ بدیهه] (ادبی) سرودن شعر با اندیشه و تٲمل،

دید، دیدن

دیدن - دید

دید، دیدار، دیدن، مشاهده، نظر

دیدن به چشم، شکل و ترکیب، دیدار دیدن به چشم