معنی روشن کن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

روشن کن. [رَ / رُو ش َ ک ُ] (نف مرکب) روشن کننده. روشنایی بخش. روشن ساز. که نورانی کند. که روشن و تابان سازد:
روشن کن آسمان به انجم
پیرایه ده زمین به مردم.
نظامی.
- روشن کن چشم، شادکننده:
روشن کن چشم مرقدان را
در مرقد تنگ و تار بینند.
نظامی.

پیشنهاد شما

جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.

اشتراک گذاری

تصاویر

روشن کن: روشن کن. [رَ / رُو ش َ ک ُ] (نف مرکب) روشن کننده. روشنایی بخش. روشن ساز. که نورانی کند. که روشن و تا...