معنی روان کرد در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

روان کرد. [رَ ک ِ] (اِ مرکب) ملکوت چنانکه کی آباد بمعنی جبروت است. (از برهان قاطع). از لغات دساتیری است، در فرهنگ دساتیر آمده: روان گرد به کسر کاف فارسی، شهر روان که افلاک باشند و عالم ملکوت. (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین). و رجوع به روان گرد شود.