معنی روانداز در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

روانداز. [اَ] (اِ مرکب) چیزی که در خواب بر رو اندازند مثل لحاف و پتوو شمد و غیر آنها. (فرهنگ نظام). مقابل زیرانداز.
- امثال:
زیراندازش زمین است و رواندازش آسمان، نظیر: آه ندارد با ناله سودا کند؛ یعنی بی نهایت بی چیز است. (یادداشت مؤلف).

(اَ) (اِ.) آنچه که به هنگام خواب به روی خود اندازند.

آنچه در موقع خوابیدن بر روی خود می‌اندازند، مانند لحاف،

چیزی که در خواب بر رو اندازند مثل لحاف و پتو و شمد و غیر آنها