معنی روادة در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

رواده. [رُ دَ] (ع ص) زن که در خانه های همسایگان بسیار آمد و رفت نماید. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). زنی که در یک جای آرام نگیردو در خانه های همسایگان بسیار آمد و شد کند. راده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (معجم متن اللغه). رُواد. (از معجم متن اللغه). رجوع به راده و رُواد شود.

رواده. [رُ دَ] (اِخ) موضعی است و آن را روادتان هم گویند. (منتهی الارب).