رطانة در لغت نامه دهخدا

رطانه. [رَ / رِ ن َ] (ع مص) سخن جز به زبان عربی گفتن. (آنندراج) (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بجز عربی سخن گفتن. (تاج المصادر بیهقی) (از اقرب الموارد) (از مصادر اللغه ٔ زوزنی).

رطانه. [رَطْ طا ن َ] (ع اِ) شتران بسیار و با هم رفیق که صاحبانشان همراهشان باشند. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه) (ناظم الاطباء). رطون. (اقرب الموارد). رجوع به رطون شود.