معنی رب الفلق در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

رب الفلق. [رَب ْ بُل ْ ف َ ل َ] (اِخ) پروردگار شکافنده ٔ صبح. خدا. پروردگار: قل اعوذ برب الفلق... (قرآن 1/113)، بگو پناه میگیرم به پروردگار شکافنده ٔ صبح. (تفسیر ابوالفتوح رازی ج 10ص 395).
مرده باید بود پیش حکم حق
تا بیاید رحمت از رب الفلق.
مولوی.

پروردگار سپیده‌دم، خدای‌تعالی،

پروردگار شکافنده صبح

ربُّ الفَلَق، خداوند شکافنده صبح (حضرت پروردگار)