معنی ربیعبن زیاد در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ربیعبن زیاد. [رَ ع ِ ن ِ] (اِخ) ابن انس بن دیان بن قطن بن زیادبن حارث بن مالک بن ربیعهبن کعب بن حارث حارثی... رجوع به ربیع حارثی و حبیب السیر چ خیام ص 503 و تاریخ بیهقی ص 26 و عیون الاخبار فهرست ج 1 و 2 و عقدالفرید فهرست ج 1 و 2 و3 و 4 و 6 و 7 و احوال و اشعار رودکی ج 1 ص 241 و البیان و التبیین ج 2 ص 200 و قاموس الاعلام ترکی ج 3 شود.

ربیعبن زیاد. [رَ ع ِ ن ِ] (اِخ) ابن سلامهبن قیس قضاعی سپس تُوَیلی. چابکسوار نامدار معروف به اعرج. او را اشعاری نغز از دوره ٔ جاهلیت بود و برحسب نوشته ٔ ابن کلبی تا عهد عثمان زنده بوده است. (از الاصابه ج 1 قسم 1).

ربیعبن زیاد. [رَ ع ِ ن ِ] (اِخ) ابن عبداﷲ بن سفیان بن ناشب عبسی. یکی از بزرگان و نوابغو شجاعان دوران جاهلیت عرب بود. او را کامل نیز می گفتند. او شاعر بود و پیش نعمان بن منذر رفت. در حدود سال 30 پیش از هجرت درگذشت. (از اعلام زرکلی). و رجوع به عقدالفرید فهرست ج 6، عیون الاخبار ج 4 ص 65، البیان و التبیین ج 2 ص 242 و جهانگشای جوینی ج 2 ص 239 شود.