معنی ربه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ربه. [] (اِخ) شهری است به اندلس. جایی با نعمت بسیار و آبادانی و بازرگانان با خواسته ٔ بسیار و هوای معتدل. (حدود العالم).

(رَ بَ یا بِ) [ع. ربه] (اِ.) مؤنث رب، بتی به صورت زن ساخته شده.

مونث رب زن خدا بت مادینه (اسم) مونث رب بتی که بصورت زن ساخته شده.

ربَّه، مؤنَّث رَبّ- بُتِ مؤنَّث- صاحب هر چیز اگر دارنده زن یا مؤنث باشد مثل ربَّهُ الحُسن (جمع: رَبّات- رِبات)