معنی راه آموز در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
راه آموز. (نف مرکب) ره آموز. استاد. (بهار عجم). راهنما و رهنمون. (از آنندراج). راهنما و بدرقه. (ناظم الاطباء). و رجوع به ره آموز در همین لغت نامه شود. || که از کسی راه یاد گیرد.
فرهنگ عمید
راهنما، نشاندهندۀ راه،
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.