معنی راهزنی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

راهزنی. [زَ] (حامص مرکب) عمل راهزن. دزدی و غارت و تاراج در راهها. (ناظم الاطباء). قطع طرق. (یادداشت مؤلف):
هر که درین راه منی میکند
برمن و تو راهزنی میکند.
نظامی.
|| سرودگویی. راه زدن. رجوع به راه درین معنی شود.

دزدی و غارت اموال مسافران در راه‌ها، عمل راهزن،

دزدی، رهزنی، سرقت، طراری، عیاری

دزدی و غارت و تاراج در راهها