معنی راست آیین در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

راست آیین. (ص مرکب) که آیین راست دارد. که بر آیین راستی است. که راستی پیشه و آیین دارد:
پیاده که او راست آیین شود
نگونسار گردد چو فرزین شود.
نظامی (اقبالنامه ص 148).

آن‌که راستی را پیشه و آیین خود ساخته، کسی که بر آیین راستی است،