معنی رازک در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

رازک. [زَ] (اِ) نام گیاهی دارویی که به فرانسه هوبلون گویند. (ناظم الاطباء). از تیره ٔ اورتیکاسه. قسمت قابل مصرف آن: گلهای ماده و ماده ٔ مؤثر: اولئورزین. (کارآموزی داروسازی ص 196). در گیاه شناسی گل گلاب چنین آمده است: رازک گیاهی است دو پایه دارای ساقه ٔ پیچیده. گل های نر آن بشکل خوشه و گل ماده بشکل مخروطهای کوچک است. در آن اسانسی بنام لوپولین است که برای معطر ساختن آبجو بکار میرود. (گیاه شناسی گل گلاب ص 95).

فرهنگ معین

(زَ) (اِ.) گیاهی است از تیره گزنه ها از دسته شاهدانه ها. نباتی است دو پایه و بالارونده و پیچنده. بوی گل هایش معطر و مطبوع و شبیه بوی سنبل الطیب و طعم آن ها تلخ و بااحساس سوزش و گرما همراه است. حشیشه الدینار، جنجل و همل نیز نامیده می شود.

فرهنگ عمید

گیاهی تلخ، خودرو، و پایا از خانوادۀ شاهدانه که مصرف دارویی داشته و در آبجوسازی نیز به کار می‌رود،

حل جدول

گیاهى صنعتى

گویش مازندرانی

نام گیاه

فرهنگ فارسی هوشیار

(اسم) گیاهی است از تیره گزنه ها از دسته شاهدانه ها نباتی است دو پایه و بالا رونده و پیچنده که برگهایش متقابل و مرکب از 3 تا ‎5 قسمت دانه دار میباشد. بوی گلهایش معطر و مطبوع و شبیه سنبل الطیب و طعم تلخ و با احساس سوزش و گرما همراه است حشیشه الدینار جنجل همل.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر