معنی ذاهل در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ذاهل. [هَِ] (ع ص) نعت فاعلی از ذهول. غافل. بی پروا. فراموش کرده: و وقوع حوادث که در زمان متقدم بوده باشد غافل و ذاهل مانند. (جامع التواریخ رشیدی).
یکزمان زین قبله گر ذاهل شوی
سخره ٔ هر قبله ٔ باطل شوی.
مولوی.

(هِ) [ع.] (اِفا.) فراموش کننده.

فراموش‌کننده، فراموشکار،

(اسم) فراموش کننده فراموشکار. فراموشکار

ذاهِل، غفلت کننده- فراموشکار