معنی دیلاق در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

دیلاق. [دَ] (ترکی، ص) قدبلند. دیلاغ. رجوع به دیلاغ شود.

قد بلند، مجازاً بی قابلیت. [خوانش: (دِ) [تر.] (عا.)]

آدم بلندقد بی قابلیت.

آدم قد دراز

دراز و لاغر عامیانه

آدم بلند قد، بی قابلیت

بلندقامت، دراز، قددراز،
(متضاد) خپله

‎ قد بلند، بی قابلیت.

آدم بلندقد بی قابلیت را گویند.