معنی دکر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
دکر. [دِ] (ع اِ) آوازه و ثنا و شرف، و آن لغتی است در «ذِکْر» مر ربیعه را. (از منتهی الارب). رجوع به ذکر شود. || بازیی است مر سیاهان و زنگیان را. (از منتهی الارب).
دکر. [دَ ک ُ] (اِخ) نام آبی است میان آذربایجان و شروان. (غیاث از شرح خاقانی).
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.