دوک رشتن در لغت نامه دهخدا

دوک رشتن. [رِ ت َ] (مص مرکب) ریسیدن پنبه یا پشم با دوک: رسم دوک رشتن از پشم و موی وی [کیومرث] آورد تا از آن جامه ها کردند. (ترجمه ٔ تاریخ طبری بلعمی).
نداری نمک سود و هیزم نه نان
نه شب دوک ریسی بسان زنان.
فردوسی.