معنی دوغ خوردن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

دوغ خوردن. [خوَرْ / خُرْ دَ] (مص مرکب) خوردن دوغ. آشامیدن دوغ:
چون نمایی مستی ای تو خورده دوغ
پیش من لافی زنی آنگه دروغ.
مولوی.
|| سهو شدن و خطا کردن. (ناظم الاطباء). غلط خوردن. (از آنندراج).

(مصدر) مسکه گرفتن مسکه بر آوردن.