معنی دودک در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

دودک. [دو دَ] (اِ) (اصطلاح موسیقی) آلتی است ازآلات موسیقی. حاجی خلیفه آن را در کشف الظنون در علم آلات العجمیه الموسیقانیه نام برده است. (یادداشت مؤلف). دودوک. طوطک. یکی از سازهای بادی است یا نی لبک. (از فرهنگ فارسی معین). توتک. رجوع به نی لبک شود.

دودک. [دو دَ] (اِخ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش خاش شهرستان زاهدان. آب آن از قنات. 200 تن سکنه. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).

گویش مازندرانی

جنوعی ساز بادی که قمیش آن شبیه بالابان استنام دیگر آن غرنه...

جفت پا پریدن پرندگان، جهیدن

فرهنگ فارسی هوشیار

(اسم) یکی از سازهای بادی است نی لبک.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر