معنی دودک در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
دودک. [دو دَ] (اِ) (اصطلاح موسیقی) آلتی است ازآلات موسیقی. حاجی خلیفه آن را در کشف الظنون در علم آلات العجمیه الموسیقانیه نام برده است. (یادداشت مؤلف). دودوک. طوطک. یکی از سازهای بادی است یا نی لبک. (از فرهنگ فارسی معین). توتک. رجوع به نی لبک شود.
دودک. [دو دَ] (اِخ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش خاش شهرستان زاهدان. آب آن از قنات. 200 تن سکنه. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
جنوعی ساز بادی که قمیش آن شبیه بالابان استنام دیگر آن غرنه...
جفت پا پریدن پرندگان، جهیدن
(اسم) یکی از سازهای بادی است نی لبک.