دوده سای در لغت نامه دهخدا - جدول یاب

دوده سای در لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

دوده سای. [دَ / دِ] (نف مرکب) که دوده ٔ مرکب ساید. که دوده ٔ مرکب سازد نوشتن را:
انجمند از بهر کلکش دوده سای
لاجرم جرم زحل حل کرده اند.
خاقانی.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر