معنی دهان آلای در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
دهان آلای. [دَ] (نف مرکب) دهان آلاینده. که دهن را آلوده سازد. (یادداشت مؤلف):
نیست بر من روزه در بیماری دل زان مرا
روزه باطل می کند اشک دهان آلای من.
خاقانی.
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.