دندان زد در لغت نامه دهخدا

دندان زد. [دَ زَ] (ن مف مرکب) دندان زده. زده شده به دندان. || کنایه از طمعکرده شده است. (آنندراج). مطلوب و آرزوشده. (ناظم الاطباء):
دندان زد هزار نگاه گرسنه بود
لعل لبش که باده به آن رنگ و بو نبود.
نظیری (از آنندراج).