معنی دنبه آور در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
دنبه آور. [دُم ْ ب َ / ب ِ وَ] (نف مرکب) الیانه. الیاء (در مؤنث). آلی. اَلی ّ. الیان (در مذکر): نعجه الیانه؛ میش دنبه آور. بزرگ دنبه. کلان دنبه. گوسپند و بره ای که دنبه ٔ بزرگ دارد. (یادداشت مؤلف).
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.