معنی دلریش در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

دلریش. [دِ] (ص مرکب) آنکه غم و اندوهی سخت دارد. (یادداشت مرحوم دهخدا). دلخسته و رنجور. (ناظم الاطباء). آنکه بسببی (عشق، غم، ناکامی) محزون باشد. دلفگار. (آنندراج): از تسحب و تبسط بازنایستاد [بوسهل] تا بدان جایگاه که همه ٔ اعیان درگاه بسبب وی دلریش و درشت گشتند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 334).
یکی را بی هنر مال از عدد بیش
یکی با صد هنر دلتنگ و دلریش.
ناصرخسرو.
می گفت امام مستمند دلریش
ای کاش من از پس بدمی او از پیش.
سعدی.
|| عاشق. (ناظم الاطباء).

آن که قلبش مجروح باشد، عاشق. [خوانش: (دِ) (ص مر.)]

آنکه غم و اندوهی سخت دارد