معنی دعاوی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

دعاوی. [دَ] (ع اِ) ج ِ دعوی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به دعوی شود. || ادعاها:
گفت هین امروز ای خواهان گاو
مهلتم ده وین دعاوی را مکاو.
مولوی.
|| مرافعه ها. تظلم ها. دادخواهی ها: بخصوص دعاوی که تعلق به مال دیوان نداشته خود [دیوان بیگی] متوجه شده، قطع و فصل میداد. (تذکره الملوک چ دبیرسیاقی ص 13).
- دعاوی شرعیه، دعاوی مربوط به امور شرعی: دستور آن بود که قاضی اصفهان بغیر از جمعه در خانه ٔ خود به تشخیص دعاوی شرعیه ٔ مردم... میرسید. (تذکره الملوک ص 3).
|| اسباب. وسایل.

دعاوی. [دَ وا] (ع اِ) ج ِ دعوی، ولی آنرا به کسر واو (بصورت منقوص) ارجح دانسته اند. (از اقرب الموارد). رجوع به دَعاوی شود.

جمع دعوی.، ادعاها، مرافعه ها، اسباب، وسایل. [خوانش: (دَ) [ع.] (اِ.)]

دعوی

ادعاها، جمع دعوی