معنی دشمن افکن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

دشمن افکن. [دُ م َ اَ ک َ] (نف مرکب) دشمن افکننده. دشمن افگن. آنکه دشمن را مغلوب سازد. محو کننده ٔ خصم:
دل روسیان از چنان زور دست
بر آن دشمن دشمن افکن شکست.
نظامی.
تا کی بود این گرگ ربائی، بنمای
سرپنجه ٔ دشمن افکن ای شیر خدای.
حافظ.
و رجوع به دشمن فکن شود.