معنی دروب در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

دروب. [دُ] (ع اِ) ج ِ دَرب. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). اصل این کلمه عربی نیست و عرب آنرا به معنی «ابواب » بکار می برد. (از المعرب جوالیقی). رجوع به درب شود: اهالی شهر در دروب و محلات ممتنع شدند. (جهانگشای جوینی). یکی چند بر این سیاق اعباء مشاق را دست تحمل می دادم و در باب اوضاع و اساس دروب و زفاق طریق اسواق... به ناکام گام می نهادم. (ترجمه ٔ محاسن اصفهان آوی).

دروب. [دَ] (ع ص) ستور رام، مذکر و مؤنث در وی یکسان است، گویند: جمل دروب و ناقه دروب. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). یا شتر ماده ای که هر گاه لب او را بگیرند و چشم وی را سپوخند در پی شخص رود. (از منتهی الارب). دَرَبوت. تَرَبوت.

(دُ) [ع.] جِ درب، دروازه ها.

=درب

ستور رام شتر رام (تک: درب) از ریشه ی پارسی دروازه ها (اسم) جمع درب دروازه ها.