معنی دردمند کردن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

دردمند کردن. [دَ م َ ک َ دَ] (مص مرکب) بدرد آوردن. رنجور ساختن. ایجاع. ایصاب. (تاج المصادر بیهقی).ایلام. (دهار). فجع. قفص. (منتهی الارب):
مر آن چیز کآنت نیاید پسند
مکن هیچکس را بدان دردمند.
فردوسی.
وآخر کار دردمندم کرد
بنده ٔ خود بدم به بندم کرد.
نظامی.
|| بیمار کردن. مریض کردن. ناخوش کردن:
هرکه مر او را کند او دردمند
کرد نداند به جهان کس دواش.
ناصرخسرو.
چراغی که مرگش کند دردمند
هم از روغن خویش یابد گزند.
نظامی.