معنی دثاث در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

دثاث. [دَث ْ ثا] (ع ص) شکارکننده ٔ مرغان به فلاخن. (منتهی الارب). واحد آن داث ّ است. (از اقرب الموارد).

دثاث. [دِ] (ع اِ) باران ریزه. (منتهی الارب). مطر ضعیف. (اقرب الموارد). دث.

باران سست فلاخنگر شکارگر که با فلاخن شکار کند