معنی دبن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

دبن. [دِ] (ع اِ) آغل گوسپندان. (منتهی الارب).

دبن. [دِ] (اِ) سریشم. (ناظم الاطباء).اما می نماید که محرف دبق باشد. رجوع به دبق باشد.

فرهنگ فارسی هوشیار

کنام آغل کاز کازه

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر