معنی دبن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
دبن. [دِ] (ع اِ) آغل گوسپندان. (منتهی الارب).
دبن. [دِ] (اِ) سریشم. (ناظم الاطباء).اما می نماید که محرف دبق باشد. رجوع به دبق باشد.
فرهنگ فارسی هوشیار
کنام آغل کاز کازه
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.