معنی داوودی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

داوودی. (اِخ) احمدبن علی بن عتبهالداوودی مورخ است و کتاب معروف عمده الطالب فی انساب آل ابی طالب ازوست. (الاعلام زرکلی چ 1 ج 1 ص 56).

داوودی. (اِ) (گل...) رجوع به داودی شود.

داوودی. (اِخ) محمدبن عبدالحی بن رجب الداودی از دانشمندان دمشق است و هم بدانجا متولد شده و از فضلای آنجا دانش آموخته. او راست: «حاشیه علی شرح المنهج » و «حاشیه علی بن عقیل علی الالفیه در نحو). در پایان زندگی نابینا گشت و به دمشق درگذشت (1168 هَ. ق.). (الاعلام زرکلی ج 3 ص 913).

(اِ.) نوعی گل درشت و پُر پر به رنگ - های سرخ، زرد و سفید.

مربوط به داوود: زره داوودی، لحن داوودی،
(اسم) (زیست‌شناسی) نوعی گل درشت و پُرپَر به رنگ‌های سرخ، زرد، و سفید،
(اسم) (زیست‌شناسی) گیاه این گل با شاخه‌های راست و بلند و برگ‌های بریده که بلندیش تا یک متر می‌رسد و در تابستان و پاییز گل می‌دهد،