خوش حساب در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

خوش حساب. [خوَش ْ / خُش ْ ح ِ] (ص مرکب) خوش معامله. آنکه در معامله دغلکاری ندارد. آنکه در داد و ستد و وام خواهی و وام گیری راست کردار است.
- آدم خوش حساب، آنکه دین خود رابموقع و بدون معطلی می پردازد. مقابل بدبده. مقابل بدحساب.

(~. حِ) [فا - ع.] (ص مر.) کسی که وام و بدهی خود را در سر وعده پرداخت کند.

ویژگی کسی که بدهی خود را سر موقع و بی‌تٲخیر می‌پردازد،

ویژگی کسی که بدهی خود را به موقع بپردازد

ویژگی کسی که بدهی خود را به موقع بپردازد

امین، صحیح‌العمل، پاک‌حساب، خوش‌بده، خوش‌سودا، خوش‌معامله،
(متضاد) بدحساب

آنکه در دادوستد و وام خواهی و وام گیری راست کردار است