معنی خوش آوا در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
خوش آوا. [خوَش ْ / خُش ْ] (ص مرکب) آنکه آواز مطبوع دارد. (یادداشت مؤلف):
ای بلبل خوش آوا آوا ده
ای ساقی آن قدح را با ماده.
رودکی.
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.