خوشاخلاق در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
خوش اخلاق. [خوَش ْ / خُش ْ اَ] (ص مرکب) خوش خو. خوش خلق. || مهذب. پاکیزه خو. (یادداشت مؤلف).
دارای اخلاق نیک،
ساویز
شادخو
ساویز، نیکخو، نیک خلق، خوش خلق، نرم خو
شادخو
ساویز
خلیق، خوشخلق، خوشداب، نرمخو، نیکخلق، نیکخو،
(متضاد) بداخلاق
نیکخوی هوخیم (صفت) نیکخوی خوشخوی.
نرمخو