معنی خوشبوی ناک در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
خوشبوی ناک. [خوَش ْ /خُش ْ] (ص مرکب) معطر. (منتهی الارب). با بوی خوش: افعام، خوشبوی ناک کردن ِ مشک خانه را. (منتهی الارب).
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.