خن ء در لغت نامه دهخدا - جدول یاب

خن ء در لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

خن ء. [خ َ] (ع مص) بریدن تنه ٔ خرمابن. (از منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب). منه: خناء الجذع خنئاً.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر